@article { author = {}, title = {شناسنامه مجله ترویجی علوفه و خوراک دام}, journal = {علوفه و خوراک دام}, volume = {1}, number = {2}, pages = {1-3}, year = {2021}, publisher = {مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی}, issn = {2717-2988}, eissn = {2717-2988}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, url = {https://fafj.areeo.ac.ir/article_123411.html}, eprint = {https://fafj.areeo.ac.ir/article_123411_c32a011f9772fd3ca663666c66e481e2.pdf} } @article { author = {یاراحمدی, بهروز and اسداللهی, صادق and محمدی ساعی, محسن and محتشمی پور, نصرت اله}, title = {برآورد نیاز آب و خوراک دام های سبک (گوسفند و بز) در دوران خشکسالی در استان لرستان}, journal = {علوفه و خوراک دام}, volume = {1}, number = {2}, pages = {4-10}, year = {2021}, publisher = {مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی}, issn = {2717-2988}, eissn = {2717-2988}, doi = {}, abstract = {هدف از مطالعه حاضر تعیین میزان آب مصرفی و احتیاجات مصرف خوراک دام‌های سبک استان لرستان در مواقع خشکسالی بر اساس جداول استاندارد احتیاجات غذایی بود. مقدار علوفه قابل‌دسترس برای دام، بر اساس روش برون‌یابی (Extrapolation) محاسبه شد. میزان خوراک مکمل برای فلاشینگ میش و قوچ ، شیردهی میش‌ها ، شیرخوارگی بره‌ها و پرواربندی بره‌های نر و ماده به ترتیب بر اساس 25، 30، 80 و 100 درصد کل نیاز غذائی برآورد ‌شد. در مورد گونه بز، احتیاجات غذائی معادل 80 درصد احتیاجات گوسفند و خوراک مکمل فقط برای دوره شیردهی ماده بزها ‌محاسبه شد. نتایج نشان داد میزان نیاز سالیانه آب مصرفی گوسفند و بره 6/9034 هزار مترمکعب و بز و بزغاله 5/3980 هزار مترمکعب می‌باشد. بر این اساس نیاز کل سالیانه خوراک شامل علوفه و کنسانتره در مواقع خشکسالی برای گوسفند و بز به همراه بره و بزغاله به ترتیب 4/2704 و 7/1150 هزار تن می‌باشد. از جمله راه‌های مقابله با اثرات سوء خشکسالی بر جمعیت دامی استان، برآورد و تخمین میزان علوفه و کنسانتره مورد نیاز و تهیه حداقل نیمی از خوراک پیش‌بینی‌شده دامها می‌باشد. موارد دیگر شامل تهیه انواع نهاده‌های دامی از قبیل واکسن‌های دامی، داروهای آنتی‌بیوتیکی و تقویتی، شربت و قرص ضد انگل می‌باشد. همچنین تهیه مکمل‌های درمانی دامی برای مراقبت‌های فعال و غیرفعال در مقابل بروز بیماری‌های میکروبی و متابولیک از دیگر روش‌های مقابله با اثرات خشکسالی است.}, keywords = {خشکسالی,آب مصرفی,میزان خوراک,گوسفند و بز,استان لرستان}, url = {https://fafj.areeo.ac.ir/article_123415.html}, eprint = {https://fafj.areeo.ac.ir/article_123415_37285b3923f0d92af6ef5b886a677e07.pdf} } @article { author = {آذری نصرآباد, علی}, title = {بررسی اثر زمانهای مختلف کاشت بر عملکرد دانه و علوفه ارقام ارزن معمولی در خراسان جنوبی}, journal = {علوفه و خوراک دام}, volume = {1}, number = {2}, pages = {11-17}, year = {2021}, publisher = {مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی}, issn = {2717-2988}, eissn = {2717-2988}, doi = {}, abstract = {به منظور تعیین مناسبترین تاریخ کاشت جهت حصول حداکثر محصول دانه و علوفه ارقام مختلف ارزن معمولی، تحقیقی بصورت آزمایش کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار و بمدت دو سال در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان جنوبی انجام شد. تاریخ‌های کاشت اول خرداد، 15خرداد، اول تیر و 15 تیرماه به عنوان کرت‌های اصلی و 5 رقم امیدبخش انتخابی (KCM5, KCM6, KCM11, KCM16 و KCM17) به عنوان کرت فرعی قرار گرفت. یادداشت برداری‌های از تعداد پنجه، تعداد برگ، ارتفاع گیاه، طول پانیکول، قطر ساقه، وزن هزار دانه و عملکرد دانه و علوفه صورت پذیرفت. براساس نتایج حاصل از این تحقیق، عملکرد دانه در تاریخ‌های کشت 15 خرداد و اول تیر بالاتر است، چون باعث افزایش دوره پر شدن دانه ها شده و در نتیجه وزن دانه ها و عملکرد دانه افزایش یافت. عملکرد علوفه در تاریخ کاشت اول (اول خرداد) و دوم (15 خرداد) بالاتر است، این امر به دلیل افزایش طول فصل رشد و ورود دیرتر گیاه به فاز زایشی نسبت به تاریخ کاشت دیر هنگام می باشد. در بین ارقام مورد مطالعه نیز ارقامKCM11 وKCM5 به ترتیب با میانگین6/27 و 1/28 تن در هکتار عملکردعلوفه، رقم KCM17 با میانگین 8/2 تن در هکتار عملکرد دانه و رقمKCM16 از عملکرد دانه و علوفه بالاتری بطور همزمان برخورداربودند.}, keywords = {ارزن معمولی,کشت تاخیری,وزن هزار دانه,ارتفاع}, url = {https://fafj.areeo.ac.ir/article_123416.html}, eprint = {https://fafj.areeo.ac.ir/article_123416_3502ce98dcc0c8c4158e0435c1951cab.pdf} } @article { author = {صابری, علی رضا and مقصودلو, زهرا}, title = {بررسی زراعت علوفه کوشیا در استان گلستان}, journal = {علوفه و خوراک دام}, volume = {1}, number = {2}, pages = {18-32}, year = {2021}, publisher = {مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی}, issn = {2717-2988}, eissn = {2717-2988}, doi = {}, abstract = {به‌منظور مقایسه عملکرد علوفه کوشیا و سورگوم علوفه‌ای در استان گلستان، توده سبزوار کوشیا و هیبرید اسپید فید سورگوم علوفه‌ای به‌ترتیب با تراکم‌های 333 و 167 هزار بوته در هکتار در دو آزمایش جداگانه در مناطق آق‌قلا و کردکوی کشت شد. طول خطوط کاشت 66/66 متر و فاصله بین خطوط 60 سانتی‌متر بود. تعداد خطوط کاشت برای هر تیمار 50 خط و برای کوشیا و سورگوم علوفه‌ای جمعاً 100 ردیف کشت شد که برداشت نیز از سطح دو هزار مترمربع برای هر تیمار و جمعاً چهار هزار مترمربع برای هر دو تیمار صورت گرفت و طبق دستورالعمل پروژه‌های تحقیقی - ترویجی رکوردگیری شد. برای اندازه‌گیری عملکرد، اجزای عملکرد و تجزیه و تحلیل آماری (تی تست) با کادر اندازی 10 نمونه یک مترمربعی به‌صورت تصادفی برداشت شد. نتایج نشان داد میانگین ماده خشک کوشیا در مناطق مورد بررسی 32/6 تن در هکتار بود که در مقایسه با سورگوم عملکرد آن 05/27 درصد بیشتر است. این در حالی است که با توجه به شورزی بودن کوشیا و پتانسیل بالای آن در جذب عناصر معدنی خاک در مقایسه با سورگوم، عملکرد تر آن نیز تحت تاثیر شوری خاک قرار نگرفت و با تولید 95/25 تن در هکتار افزایش عملکـرد معنی‌داری داشت. تفاوت در برتری عملکرد علوفه تر و خشک کوشیا در آق‌قلا نسبت به کردکوی منجر به افزایش تولید معنی‌دار آن در این منطقه شد، از این رو توسعه کشت این محصول قابل توصیه است.}, keywords = {کوشیا,سورگوم علوفه‌ای,شوری,عملکرد}, url = {https://fafj.areeo.ac.ir/article_123418.html}, eprint = {https://fafj.areeo.ac.ir/article_123418_33c7b6ce55b116c03a639764286cf1f9.pdf} } @article { author = {شهنوازی, علی}, title = {بررسی سودآوری زراعت یونجه با توجه به شاخص رطوبتی در ایران}, journal = {علوفه و خوراک دام}, volume = {1}, number = {2}, pages = {33-42}, year = {2021}, publisher = {مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی}, issn = {2717-2988}, eissn = {2717-2988}, doi = {}, abstract = {در مطالعه حاضر وضعیت هزینه، تولید و درآمد یونجه آبی در 26 استان‌ (شامل منطقه جنوب استان کرمان) با توجه به شاخص رطوبتی (متغیر اقلیمی) با استفاده در اطلاعات منتشر شده وزارت جهاد کشاورزی برای سال زراعی 97-1396 بررسی و نرخ بازده سرمایه‌گذاری در هر هکتار به تفکیک استانی محاسبه و ارتباط آن با سایر متغیرهای پژوهش از طریق ضریب همبستگی بررسی شده است. بر اساس یافته‌های پژوهش در شرایط فعلی زراعت یونجه آبی به جز استان فارس در سایر استان‌ها دارای توجیه اقتصادی بوده و بیشترین نرخ بازده داخلی و کمترین دوره بازگشت سرمایه به ترتیب ۳۷۱ درصد و ۳۲/۱ سال مربوط به استان می‌باشد. نتایج همچنین مؤید عدم وجود ارتباط میان سودآوری و عملکرد در میان استان‌های کشور بود. بررسی میزان حساسیت نرخ بازده داخلی سرمایه‌گذاری نسبت به تغییرات درآمدی، هزینه سرمایه‌گذاری و هزینه‌های سالانه نشان داد که افزایش درآمد، کاهش هزینه‌های سرمایه‌گذاری و هزینه‌های سالانه به میزان ۱۰ درصد با فرض ثبات سایر شرایط، تأثیر مثبتی بر بهبود سودآوری زراعت یونجه آبی در کشور دارد. از این میان نقش افزایش درآمد در بهبود نرخ بازده سرمایه‌گذاری بیشتر می‌باشد. طبق نتایج داد که میانگین شاخص سودآوری (نرخ بازده داخلی) با افزایش رطوبت بیشتر شده و از ۲۱/۱۱۰ به ۷۷/۱۶۸ درصد می‌رسد. این روند در عملکرد معکوس بوده و افزایش رطوبت به کاهش عملکرد منجر می‌شود، به‌طوری‌که میانگین آن از ۱۷۶۹۹ در اقلیم فراخشک به ۵۲۰۱ کیلوگرم در هکتار در اقلیم مرطوب می‌رسد. بررسی ضریب همبستگی میان متغیرهای پژوهش بیانگر آن بود که کاهش هزینه‌های سرمایه‌گذاری و سالانه تأثیر معنی‌داری در افزایش نرخ بازده سرمایه‌گذاری در زراعت یونجه دارد.}, keywords = {اقلیم,شاخص رطوبتی,نرخ بازده داخلی,سیاست‌گذاری}, url = {https://fafj.areeo.ac.ir/article_123419.html}, eprint = {https://fafj.areeo.ac.ir/article_123419_58c1229764b3f8f53703a2d10032ad6e.pdf} } @article { author = {ترابی, مسعود}, title = {توسعه کشت علوفه زمستانه، گامی در جهت افزایش بهره وری آب و تحقق استفاده از آب سبز}, journal = {علوفه و خوراک دام}, volume = {1}, number = {2}, pages = {43-53}, year = {2021}, publisher = {مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی}, issn = {2717-2988}, eissn = {2717-2988}, doi = {}, abstract = {موقعیت جغرافیایی کشور و قرار گرفتن ایران در منطقه خشک و فراخشک جهان و همچنین اشتباهات مدیریتی در حوزه مدیریت آب تولیدات کشاورزی از جمله برخی از اقلام علوفه ای و خوراک دام مانند ذرت دانه ای و کنجاله سویا را با چالش مواجه کرد، بطوریکه اختصاص منابع آب کشور به تولید علوفه های سیلویی و خشبی موجب از دست رفتن فرصت برای تولید دانه ذرت و سویا شده است. با توجه به فصل کاشت علوفه غلات در زمستان و همزمانی آن با بارندگی های زمستانه و بهاره امکان کشت علوفه های زمستانه دیم در مناطق وسیعی از جغرافیای کشور وجود دارد. کشت غلات زمستانه به منظور تولید علوفه سیلویی موجبات افزایش بهره وری آب شامل بهره وری فیزیکی و اقتصادی آب و کاهش محسوس در مصرف آب را فراهم می آورد. کشت علوفه زمستانه با تحقق واقعی شعار استفاده از آب سبز، یکی عالی ترین رفتار های اکولوژیکی در بخش کشاورزی می باشد. اصطلاح علوفه زمستانه شامل غلات یکساله، علوفه های خانواده لگوم، گلرنگ و کلزا به گروهی از محصولات اطلاق می شود که به منظور تولید علوفه کاشت، مدیریت و برداشت می شود، بطوریکه مدیریت این مزارع با مزارع غلات دانه ای از تفاوت های عمده ای برخوردار است. مزارع علوفه ای غلات زمستانه که بصورت خالص یا مخلوط با لگوم ها (ماشک، خلر و ....) کاشته می شوند ممکن است به چرای مستقیم، تولید سیلاژ یا علوفه خشک اختصاص پیدا کند. بین غلات زمستانه و ارقام هر کدام از این غلات تفاوت هایی به لحاظ خصوصیات رشدی، کمیت علوفه، کیفیت علوفه، قابلیت چرا و رشد مجدد وجود دارد. علوفه های زمستانه به لحاظ تغذیه ای بسیار غنی می باشد، بطوریکه به لحاظ تغذیه ای قابلیت رقابت با علوفه سیلویی ذرت را داشته و تامین کننده همه احتیاجات غذایی گروه های مختلف دامی می باشد.}, keywords = {علوفه زمستانه,بهره وری آب,غلات زمستانه,ماشک ها,آب سبز}, url = {https://fafj.areeo.ac.ir/article_123412.html}, eprint = {https://fafj.areeo.ac.ir/article_123412_96ab542a99d249858c6b0107f1b74470.pdf} } @article { author = {لطفعلی زاده, حسین and احمدی, روح اله and معروف, عارف and ناصری, مهدی and پورحاجی, علیرضا and سوری, جهانبخش}, title = {مقایسه میزان خسارت زنبور بذرخوار یونجه در مزارع یونجه چهار استان‌ مختلف کشور}, journal = {علوفه و خوراک دام}, volume = {1}, number = {2}, pages = {54-63}, year = {2021}, publisher = {مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی}, issn = {2717-2988}, eissn = {2717-2988}, doi = {}, abstract = {زنبور بذرخوار یونجه که با نام علمی Bruchophagus roddi Gussakovskii شناخته می‌شود، یکی از آفات مهم یونجه بذری است که در بیشتر مناطق یونجه کاری دنیا یافت می‌شود. این آفت در ایران نیز در مزارع یونجه از شمال تا جنوب کشور پراکنده است. هدف از این تحقیق، ارزیابی میزان درصد خسارت این آفت در مناطق مختلف کشور بود. ابتدا در چهار استان و هر استان دو منطقه و در هر منطقه سه مزرعه یونجه از توده-های بذری رایج منطقه انتخاب شد. در هر مزرعه چهار قطعه به مساحت تقریبی 25 متر مربع انتخاب و از آنها در پنج مرحله زمانی تولید بذر نمونه برداری شد. صفات مورد ارزیابی در نمونه برداریها شامل تعداد کپسول در هر خوشه، تعداد بذر در هر کپسول، تعداد بذرهای سالم، تعداد بذرهای حاوی لارو و شفیره زنبور و تعداد بذر دارای سوراخ خروجی بود. پس از برداشت بذر و در انبار هم میزان خروج زنبور از بذور بررسی گردید. سپس تجزیه واریانس داده‌ها انجام و میانگین ها مقایسه شد. میانگین درصد خسارت این آفت در مزارع استان همدان، آذربایجان‌شرقی، زنجان و کرمان به ترتیب 20، 21، 17 و 38 برآورد گردید. در انبارها نیز درصد بذور خسارت دیده، توسط این آفت به ترتیب 16، 3/5، 8/8 و 30 استان همدان، آذربایجان‌شرقی، زنجان و کرمان شمارش شد که حداقل آن مربوط به استان آذربایجان‌شرقی بود. با توجه به نتایج حاصله و اهمیت اقتصادی فراوان این آفت ادامه مطالعات تکمیلی و برنامه های مدیریت و مبارزه با آفت پیشنهاد می‌گردد. همچنین با توجه به اینکه تعداد نسل آفت در مناطق گرمسیر زیاد و دارای همپوشان است، بررسی و تعیین زمان خروج حشرات بالغ زمستان گذاران و تاریخ بذرگیری به منظور فرار از خسارت آقت در مزارع بذری ضروری به نظر می رسد.}, keywords = {آفات یونجه,برآورد خسارت,زنبور بذرخوار یونجه,یونجه}, url = {https://fafj.areeo.ac.ir/article_123417.html}, eprint = {https://fafj.areeo.ac.ir/article_123417_50bf71ea17bc5a80d996c798fb183c74.pdf} } @article { author = {واعظی, بهروز and مهربان, اصغر and محمدی, رحمت الله and حسینپور, طهماسب and دری, محبوبه and قاسمی, ثریا and روستایی, مظفر and اهک پز, فرهاد and خانیزاد, عباس and نامداری, امین and خیرگو, معصومه and هوشیار, رحیم and اقنوم, رضا and صفوی, صفر and محمودی, فرشید}, title = {فراز، رقم مناسب جو جهت کشت درمناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری دیم کشوربرای مصرف علوفه}, journal = {علوفه و خوراک دام}, volume = {1}, number = {2}, pages = {64-75}, year = {2021}, publisher = {مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی}, issn = {2717-2988}, eissn = {2717-2988}, doi = {}, abstract = {رقم جدید فراز در سال زراعی 90-1389 در قالب خزانه بین‌المللی از طریق مرکز بین‌المللی تحقیقات کشاورزی در مناطق خشک ( ایکاردا) وارد کشور شده و در ایستگاه تحقیقات کشاورزی کوهدشت ارزیابی گردید. با توجه به وزن هزاردانه 44 گرم (وزن هزار دانه رقم ایذه 39 گرم)، عملکرد دانه 5995 کیلوگرم در هکتار) و 8/36 درصد برتری نسبت به رقم ایذه (میانگین عملکرد دانه شاهد 4/4381 کیلوگرم در هکتار) انتخاب گردید. نتایج ازمایش مقدماتی مشترک حاکی از میانگین عملکرد 4022 کیلوگرم در هکتار رقم فراز و برتری 3/2 درصدی در سال زراعی 91-1390 نسبت به رقم ماهور(4/3933 کیلوگرم در هکتار) بود. این رقم در آزمایش مقایسه عملکرد پیشرفته در سال 92-1391 با عملکرد دانه 4442 کیلوگرم در هکتار (همتراز با رقم ماهور- به عنوان شاهد برتر) و برتری 9/1 درصدی نسبت به متوسط عملکرد رقم‌های ماهور و خرم ، جهت ورود به ازمایش های یکنواخت سراسری در پنج منطقه با اقلیم گرم و نیمه گرم گزینش شد. میانگین کل عملکرد دانه رقم فراز طی سه سال ازمایش یکنواخت سراسری، 3774 کیلوگرم در هکتاربود که برتری نسبت به رقم خرم را نشان می‌داد. میانگین عملکرد دانه رقم فراز از خزانه‌های بین‌المللی تا یکنواخت سراسری 3/4608 کیلوگرم در هکتار و با برتری 2/5 درصدی نسبت به شاهد برآورد گردید. براساس نتایج تجزی پایداری جو در آزمایش یکنواخت سراسری،رقم فراز با میانگین رتبه 1/7، انحراف معیار رتبه 3/5، ضریب تغییرات محیطی 8/43% به عنوان بهترین ژنوتیپ پایدار تعیین شد. رقم فراز در مقابل بیماری‌های مهم شایع در ایستگاه‌های هم اقلیم از مقاومت بالایی برخوردار بود. درصد پروتئین دانه رقم فراز جو 2/12 درصد و 5/0 درصد بیشتر از رقم خرم تعیین شد. بنابراین رقم فراز می تواند به عنوان رقم جدید در اقلیم گرم و نیمه گرم وارد عرصه زارعین گردد.}, keywords = {اقلیم گرم و نیمه گرم,رقم جدید,جو دیم,عملکرد دانه,پایداری عملکرد}, url = {https://fafj.areeo.ac.ir/article_123413.html}, eprint = {https://fafj.areeo.ac.ir/article_123413_76997157d00f475dbe377545249344ac.pdf} } @article { author = {پاپی, نادر}, title = {مقایسه بازده اقتصادی خوراک کامل پلت شده با خوراک کامل مش در پرواربندی بره}, journal = {علوفه و خوراک دام}, volume = {1}, number = {2}, pages = {76-84}, year = {2021}, publisher = {مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی}, issn = {2717-2988}, eissn = {2717-2988}, doi = {}, abstract = {هدف از انجام این پژوهش مقایسه‌ی بازده اقتصادی خوراک کامل فشرده به شکل پلت با خوراک کامل معمول به شکل مش در پرواربندی بره بود. به این منظور تعداد50 رأس بره‌ی نر فشندی با میانگین سنی15 ± 120 روز و میانگین وزن زنده 06/4 ± 5/29 کیلوگرم به طور تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم و هر دو گروه به مدت 90 روز پروار شدند. یک جیره آزمایشی براساس جداول احتیاجات غذایی نشخوارکنندگان کوچک (NRC, 2007) با دو شکل فیزکی متفاوت (مش و پلت شده) برای سه مرحله از رشد دام‌ها در نظر گرفته شد و هر شکل از جیره‌ها به قید قرعه به یک گروه از بره‌ها اختصاص داده شد. در طول دوره پروار، خوراک مصرفی و تغییرات وزن زنده دام‌ها اندازه‌گیری شد و عملکرد اقتصادی هر گروه محاسبه گردید. نتایج نشان داد تفاوت بین میانگین مقدار مصرف روزانه‌ی خوراک در گروه بره‌های تغذیه شده با خوراک کامل فشرده به شکل پلت با گروه بره‌های تغذیه شده با خوراک کامل به شکل مش معنی‌دار نبود، اما میانگین مقدار افزایش وزن روزانه گروه تغذیه شده با جیره پلت شده (263 گرم) بیش-تر از گروه شاهد (226 گرم) بود. گروه تغذیه شده با جیره پلت شده نسبت به گروه شاهد ضریب تبدیل خوراک مناسب‌تری داشت (3/6 در مقابل 4/7). از نظر عملکرد اقتصادی در گروه تغذیه شده با جیره پلت شده، به ازاء هر رأس دام 400000 ریال افزایش سود حاصل شد. در مجموع می‌توان گفت که استفاده از جیره‌ پلت شده در پرواربندی بره‌های نر در مقایسه با جیره پلت نشده بازده اقتصادی بالاتری دارد.}, keywords = {بازده اقتصادی,بره فشندی,خوراک کامل فشرده,ضریب تبدیل خوراک}, url = {https://fafj.areeo.ac.ir/article_123414.html}, eprint = {https://fafj.areeo.ac.ir/article_123414_c3c33b340aecbc84f95ebd129310d5d8.pdf} }