1
رییس مرکز تحقیقات وآموزش کشاورزی ومابع طبیعی آذربایجان شرقی
2
گروه علوم و مهندسی خاک دانشگاه تبریز
چکیده
بدلیل استفاده بیش از حد از کودهای شیمیایی حاوی ازت، بسیاری از سبزی ها دارای درصد بالایی نیترات هستند که در بسیاری از موارد از استانداردهای تعیین شده بیشتر است. نیترات خود یک ماده سمی برای انسان محسوب نمیشود اما ترکیبات اکسیداسیون آن سمی و خطرناک است. نشانههای مسمومیت نیتراتی میتواند با بعضی فعالیتها در مدیریت کشت علوفه همانند کاهش مقدار کودهای ازته تغییر یابد. در این پژوهش، به بررسی تجمع نیترات در پیاز قرمز رقم آذرشهر استان طی دو سال متوالی پرداخته شد. غلظت نیترات بدست آمده از وزن تر با حد مجاز نیترات سازمان بهداشت جهانی و استاندارد ملی ایران، تحت مقایسه قرار گرفت. با استفاده از پرسشنامهای که توسط زارعین پاسخ داده شد، کمترین میزان نیترات در شرایطی بدست آمد که فقط از کوددهی بر اساس آزمون خاک استفاده شده و بیشترین مقدار نیترات پیاز مربوط به تلفیق کود شیمیایی و آلی شد. نتایج نشان داد که بیشترین و کمترین مقدار میانگین غلظت یون نیترات در نمونهها برای سال اول در تبریز 39/140 میلیگرم برکیلوگرم و ملکان44/65 میلیگرم برکیلوگرم و برای سال دوم برای تبریز 42/151 میلیگرم برکیلوگرم و ملکان40/89 میلیگرم برکیلوگرم میباشد. میانگین غلظت ازت نیتراتی در مقایسه با حدود مجاز دارای اختلاف معنیدار بودهاند و دادهها دارای میانگین غلظت ازت نیتراتی اندکی فراتر از حد مجاز میباشند. بغیر از ملکان تمامی شهرهای دیگر داری مقدار نیترات بالاتر از حد مجاز هستند که احتمالا به دلیل مصرف کودهای شیمیایی نیتروژنه و مصرف مقادیر بالای کود مرغی است و میبایست توجه لازم دراین خصوص لحاظ گردد.
بایبوردی, احمد, & چاخرلو, ساغر. (1400). پایش غلظت نیترات در اندام خوراکی محصول پیاز رقم آذرشهر در استان آذربایجان شرقی. علوفه و خوراک دام, 2(2), 44-50.
MLA
احمد بایبوردی; ساغر چاخرلو. "پایش غلظت نیترات در اندام خوراکی محصول پیاز رقم آذرشهر در استان آذربایجان شرقی". علوفه و خوراک دام, 2, 2, 1400, 44-50.
HARVARD
بایبوردی, احمد, چاخرلو, ساغر. (1400). 'پایش غلظت نیترات در اندام خوراکی محصول پیاز رقم آذرشهر در استان آذربایجان شرقی', علوفه و خوراک دام, 2(2), pp. 44-50.
VANCOUVER
بایبوردی, احمد, چاخرلو, ساغر. پایش غلظت نیترات در اندام خوراکی محصول پیاز رقم آذرشهر در استان آذربایجان شرقی. علوفه و خوراک دام, 1400; 2(2): 44-50.